Cape Farewell, Wainui Falls, Abel Tasman

Gisteren nog even naar een ander strand gelopen, waar weliswaar ook een alcohol verbod gold, maar tussen de de rotsen gaan zitten, zodat niemand ons zag. Lekker puh. Daarna nog even een vette hap gehaald in het restaurant, en toen was het al bij a bedtijd. Vanochtend om zeven uur er weer uit. De keuken ging pas om half acht open...godsgloeiende...dus we moesten wachten voordat we bij ons eten konden. Tegen kwart over acht weggereden richting Cape Farewell! ongeveer 70 kilometer verderop. Dat is een soort schiereiland, dat elk jaar verplaatst, en wij snappen waarom. Het eerste stuk mag je nog wandelen,maar na een paar kilometer stopt dat en mag je alleen met een tourbus erheen. Eerst een stuk gelopen aan de ene kant, omdat het eb was, leek het net een woestijn. Daarna doorgestoken naar de andere kant en daar had je ook duinen, en veel, heel veel wind en stuifzand. Je werd ongeveer gezandstraald. Er zouden ook zeeleeuwen zijn, maar daarvan hebben we er maar liefst eentje gezien. Wel een stel scholeksters die ons wilde aanvallen omdat we in de buurt van hun nest kwamen. Via het land van een boer terug gelopen. Inmiddels was het het al twaalf uur, dus tijd voor een wat eten. Daarna doorgereden naar Takaka, waar we een stukje de Abel Tasman in konden, eerst naar de Wainui waterval gelopen. Er werd al gewaarschuwd voor een ruige wandeling, dus toen ik een ruig stukje weg tegen kwam, ben ik naar beneden geklommen. Dat was best een klus, en Ronald moest nog van de hangbrug afkomen, dus ik was blij dat ik kon kijken hoe hij hetzelfde stuk ging doen. Helaas zat de afslag net voor mijn afdaling, waardoor ik weer terug kon klimmen...de waterval bekeken en door naar Abel Tasman. Daar wilde we een stukje van de route lopen, maar helaas was het vloed, waardoor we niet om wat rotsen kwamen. Dus maar weer terug gelopen. Terug gereden naar ons spectaculaire hostel. Tegen vijf uur waren we er. Was er ook net een kiwi experience aangekomen, een lange rij buiten. Het restaurant was dicht, dus wel moest iedereen koken in de geweldige keuken. Wij zijn dus maar vroeg begonnen, dan hadden we in ieder geval pannen. Om half zes zat ons kerstdiner er al op, wel met een glas wijn erbij. Nu de avond nog vullen en morgen maar even kijken wat we gaan doen.
Het weer was trouwens, tegen de voorspelling in, erg mooi. Wel veel wind, maar ook veel zon. Dat was dan wel weer aardig van de kerstman.