Te Anau / Milford Sound

Gisterochtend zijn we tegen half negen vertrokken uit het oord dat Owaka heet. De gezelligheid was ver te zoeken, behalve een pooltafel, dus wegwezen hier. Het weer was ook shit, maar gaandeweg klaarde het op. Na een pitstop in Gore, een wereldstad van formaat, niet dus, waren we aan het begin van de middag in Te Anau. Het zonnetje scheen, dus even een wandeling gemaakt langs het meer, waar ook een wildlife centre zat met daarin de Takahe, de grote broer van onze loopkip. Deze had echter besloten zich niet te laten zien, dus daar moeten we rond voedertijd heen en dat is in de ochtend. Even bekeken wat de mogelijkheden waren voor kajakken in Milford Sound. Dat kon, alleen allemaal begeleid, dus voor een beste prijs. Uiteindelijk maar een tocht geboekt, waarvoor we om negen uur s ochtends in Milford Sound moesten zijn, dat is ongeveer twee uur rijden. Dus 's avonds op tijd naar bed en er vanochtend om zes uur uit. Om kwart voor zeven zaten we in de auto. Naarmate we dichterbij Milford kwamen,werd het weer steeds slechter. We hadden nog even de hoop dat na Homer Tunnel, een tunnel van 1,2 kilometer, de lucht aan de andere kant van de berg strakblauw zou zijn, maar dat was tevergeefs. Sterker, aan de andere kant kon je geen hand voor ogen zien door de laaghangende bewolking en regen. Om half negen waren we bij de eindbestemming, ten minste, die waarvan wij dachten dat het de eindbestemming was. Eenmaal uit de auto werd je gelijk belaagd door sandflies. Kleine irritante vliegen die steken. Ook regende het behoorlijk, dus de regenbroek aan, en geheel tegen de principes, sokken in de sandalen, mede tegen de sandflies. We bleken ook nog verkeerd te zijn, we moesten een stuk terug. Uiteindelijk wel op tijd, hebben we nog even kunnen wachten voordat we opgehaald werden. Wij konden achter de bus aanrijden naar het startpunt. Daar kregen we kleding en uitleg en dan de watertaxi op, die ons naar het startpunt zou brengen. Inmiddels was het tegen half elf voordat we in de kajak zaten, maar het was nog droog. Peddelen ging prima, we lagen al snel op kop en werden er door Olly, onze gids, erop gewezen dat we niet te snel terug moesten zijn. Onder weg nog wat zeehonden gezien en een grote waterval, waar je ook onderdoor kon kanoën, maar dat feestje hebben we an ons voorbij laten gaan. Inmiddels was het al gaan regenen, dus we werden al nat genoeg. Tegen half 1 een pauze op het water, waar geen eind aan kwam. Dat was om te rusten, maar daar was ik niet heel erg aan toe, ik was toe aan droge kleren. Het laatste stuk kwam de regen met bakken uit de lucht. Als de bewolking iets minder laag had gehangen, dan hadden we een mooier uitzicht gehad dan nu. Maar toch was het ook mooi, die hoge bergen. Eenmaal terug snel droge kleding aan gedaan en terug gereden naar Te Anau. Onderweg bij de parkeerplaats nog een Kea gezien, zelfs twee. Grote bergpapegaaien die in deze omgeving redelijk veel voorkomen, en die wat stelen betreft nog erger zijn dan eksters. Op parkeerplaatsen beschadigen ze volgens het info centre vaak auto's door op het dak te gaan zitten. Ze zijn best groot, maar wel mooi en helemaal niet schuw. In het hostel de was gedaan en gekookt. Inmiddels is het droog, natuurlijk en morgen gaan we niet zoveel doen. We krijgen het nog zwaar genoeg, sjouwen in de regen, de komende week.