Christchurch/Lake Tekapo

Gisteravond werden we nog belaagd door een Koreaan in het hostel. Die was overdag bezig met het vangen van inktvis, en maakt daar allemaal filmpjes van die hij aan iedereen wilde laten zien, of ze wilde of niet. Ook nog even naar de zeeleeuwen gereden, maar die waren nu allemaal pleite. Dus maar aan de wijn en rummicub gedaan. Dat werd een nederlaag voor Ronald, die na drie potjes de moed op gaf. Vanochtend zowaar enigszins uitgeslapen. Pas om acht uur zaten we in de auto op weg naar Christchurch. Het eerste stuk was erg slingerig, wat niet echt opschoot. En we moesten vandaag nog wel zo ver. Tegen half elf waren we in Christchurch, op zoek naar het centrum. De weg in de stad was al redelijk dramatisch, veel wegwerkzaamheden, afzettingen, omleidingen etc. Het centrum zelf...tja....nagenoeg alle gebouwen zijn niet meer te gebruiken. Het is best bizar dat je door een winkelstraat loopt, alle uithangborden van de winkels zijn er nog, maar de panden staan leeg, zijn dicht getimmerd of met hekken afgezet. Laten we zeggen dat ze in Groningen niet moeten zeuren over een scheur hier of daar. Het theater was een openlucht theater, overal braakliggende terreinen, waar gebouwen al zij afgebroken. De Kathedraal is voor de helft weg, het visitor centre is niet toegankelijk, hotels, hoge gebouwen waarvan de ramen kapot zijn, en dat te bedenken dat het bijna twee jaar geleden is dat de aardbeving was. Er is nog wen hoop werk te doen hier. De winkels zijn nu ondergebracht in zeecontainers, wat er op zich best wel weer leuk uitziet. Na anderhalf uur rondlopen, boodschappen gedaan en bij de Burger King gegeten, ter afwisseling en voor de WiFi. Voorlopig waarschijnlijk de laatste, maar zeg nooit nooit. Daarna op weg naar Lake Tekapo, wat nog 150 kilometer rijden was. Op zich reed het wel door en het weer was ook best redelijk, maar ja, wij gingen richting bergen en. Daar was het zwaar bewolkt. Vlakbij Lake Tekapo begonnen de velden met lupines, deze stonden allemaal langs de kant van de weg en prachtig in bloei. Eenmaal aangekomen eerst op zoek naar een slaapplek, want die hadden we nog niet geregeld. We wilden eerst misschien gaan kamperen, maar het weer is niet geweldig. Het YHA had geen plek, ten minste, dat stond buiten aangegeven, maar navraag leverde ons een stacaravan op naast het hostel. Tja...je moet wat en we hebben hem helemaal voor ons zelf inclusief stopcontacten, dus we kunnen de hele avond en nacht van alles opladen. Nadat we de slaapplaats hadden veilig gesteld, maar eens richting het meer gelopen. Deze is prachtig blauw met op de achtergrond de bergen met sneeuw. Deze zijn alleen niet te zien door een gebrek aan zon. Ook hier weer veel lupines, en heel veel Japanners die hier met busladingen langs komen. Allemaal voor een kerkje aan het meer. Het was best lachwekkend, al die Japanners tussen de lupines, en daarom maar even op de foto gegaan met een stel,die uitermate verrast waren dat ik met hen op de foto wilde. Als dank wilde ze daarna met ons op de foto. Inmiddels begint het weer wat op te klaren,dus hopelijk morgen vroeg meer geluk voor de mooie plaatjes. Morgen gaan we naar Mount Cook, voor 1 nacht.