National Parc

Gisterochtend om zes uur was het weer tijd om op te staan, we moesten de ferry halen. Onder de douche wilde ik mijn douchegel van de vloer pakken, stoot met mijn kont tegen de wand en hoppa, de pijn in mijn rug, die de laatste tijd bijna weg was, was in een keer weer terug. Shit..erg slechte timing. Richting de boot gegaan en even bekeken wat ik hiermee kon, wel of niet naar een dokter of chiropractor. Het was zondag en morgen zouden we dicht bij Taupo zitten,,dus dan konden we even kijken hoe en wat. We zouden de tongariro crossing gaan lopen, of maandag of dinsdag, maar die gaat Ronald nu maar alleen lopen.
Tegen half twaalf waren we weer in windy Wellington, het regende daar alwaar, dus het voelde gelijk vertrouwd. Eerst boodschappen gedaan en toen op weg naar National Park. Dat was nog drie en een half uur rijden. Het was ook gelijk een stuk drukker op de weg, en waar ze op het zuider eiland voor je aan de kant gaan als je aan komt scheuren met je getz, doen ze dat hier niet. Ik was er al helemaal aan gewend. Onderweg kwamen we door Otaki, dat bleek een waar outlet dorp te zijn, dus hier een stop gemaakt. Mooie trui van outbreaker gekocht voor weinig. Daarna door naar Foxton, waar een heuse molen staat, inclusief met winkel waar ze allemaal Nederlandse spullen verkopen zoals drop. Daar waren we wel aan toe. Ook zat er nog een supermarkt met allemaal Nederlandse spullen. Vervolgens weer verder en tegen half vier gestopt voor een late lunch. Dat was bij een historische brug, maar aangezien alle bruggen ouder dan dertig jaar hier historisch genoemd wordt, was het niet echt bijzonder. Inmiddels was het al wat rustiger op de weg, dus we konden kilometers maken. Het weer was wat opgeklaard. Maar toen we de eindbestemming naderde betrok het weer. In de folder van dit hostel staat dat je vanaf de deurpost drie vulkanen kan zien liggen, nou, ik ben hier nu een dag en ik heb daar alle bewolking geen vulkaan gezien. Nou ja gister even Mount Ruapehu. Het plaatsje National Park stelt erg weinig voor. Een hostel met klimwand, nog wat lodges, een tankstation en een winkel en dat was het wel. De bedden zijn ook best wel kut, dus hier maar mijn matje opgelegd, hoewel dat ook niet echt een verbetering is. Vanochtend wilde we naar Whakapapa waar een stoeltjeslift Mount Ruapehu opgaat. Maar door het slechte weer was deze gesloten. Morgen is het weer beter, en dan gaat Ronald lopen, dus ik ga morgen maar naar de lift. Sta ik toch nog ergens boven op. Hoewel mijn rug wel weer beter is dan gister. We zijn maar doorgereden naar Taupo, dat zouden we anders morgen doen, en dan slapen we daar ook, maar eens mens moet wat. Het was ook maar 80 kilometer :). Hier was het weer aanzienlijk beter, en we konden weer eens naar de kathmandu, die hebben we nu ongeveer in iedere plaats waar hij zat, van binnen bekeken. En tot overmaat van ramp hadden ze geen Macpac. Een kleine crisis, want deze winkel zit meestal naast de kathmandu. Na een klein uur richting de Huka Falls gereden. Mijn hemel wat een drukte voor een grote stroomversnelling. Hier waren we snel klaar en toen naar de Moon Craters. Daar moesten we voor betalen, maar het was geen mega bedrag, dus wij naar binnen. Een geothermisch veld met struiken en mos, waar je her en der rookpluimen uit ziet komen. Niet heel erg bijzonder. We merken dat we een beetje verzadigd beginnen te raken, drie weken geleden hadden we dit waarschijnlijk nog wel mooi gevonden. Maar in Roturua hadden ze dit in het stadspark gratis en dan had je meer kokende modder van veel dichterbij. Maar goed, we hebben het gezien. In Taupo nog even rondgelopen en gegeten. Hier was het enorm druk, alsof ze alles voor niets weggaven. Dat was helaas niet het geval. We zijn om half twee maar weer terug gegaan. Hadden we mooi tijd voor de was, een middagdutje en kon Ronald zijn spullen klaar zetten voor morgen. En nu hopen op beter weer, want ook nu is er geen vulkaan te zien hier.